Доктар палітычных навук, дырэктар інстытуту «Палітычная сфэра» Андрэй Казакевіч разважае, чаму ў гэтай кампаніі Лукашэнка ня мае ніякай станоўчай праграмы і пэрспэктывы для краіны, тлумачыць, чаму ўладам не спадабалася нават памяркоўная лібэралізацыя і яны яе згарнулі, і заяўляе, што ўсё, над чым працавалі апошнія 6 гадоў у адносінах з Захадам, цалкам зьнішчана.

Формирование избиркомов служит маркером лояльности политических партий и общественных объединений. Дебют инициативы «Честные люди» (штаб Виктора Бабарико) по итогам формирования участковых избирательных комиссий (УИК) дал примерно такой же мизерный результат, как и у традиционной оппозиции. Правящий режим не допускает нелояльных к подсчету голосов на выборах.

Лукашенко летел в Москву на парад за публичной поддержкой Кремля. Ситуация прижимала к стенке. На худой конец, белорусский правитель намеревался дать бой кукловодам «в столице нашей Родины». Сдвинутые на переносицу брови, как боевая раскраска на лице. Со щитом или на щите. Не получилось ни первое, ни второе.

Запад не навязывает нам военные базы и «углубленную интеграцию», а вот Москва держит в рукаве дорожные карты...

Здаецца, ніколі раней не было такога маштабу маніпуляцый падчас выбарчай кампаніі. Прычым гэтыя маніпуляцыі ладзяцца дэманстратыўна.

Гэты каментар мог з’явіцца раніцай 30 чэрвеня, але я вырашыў сёе-тое ўдакладніць. Пацікавіцца меркаваннем тых, каго прынята называць «радавымі выбаршчыкамі» нашай суверэннай да сінявокасці краіны.

Аўтарытарны рэжым Аляксандра Лукашэнкі можа абрынуцца ў любы час, і гэта будзе нечаканым як для самой улады, так і для апазыцыі. Няправільная рэакцыя на пандэмію каранавірусу і надзвычайны ціск на апанэнтаў па выбарчай кампаніі дэманструюць слабасьць рэжыму, а не ягоную абачлівасьць і сілу.

Аляксандру Лукашэнку ў апошні час не дае спакою «жаночае пытанне»: ён ужо не раз вяртаўся да гэтай тэмы, пераконваючы ўсіх, што нікому не ўдасца сутыкнуць яго з жанчынамі-беларускамі. Вазьму на сябе смеласць даць з гэтай нагоды жаночы адказ. Пра гэта піша Святлана Калінкіна, шэф-рэдактар партала «Беларускі партызан»

Предприниматель из Слуцка — о том, почему ему обидно за нашу страну. На пикете, когда собирали подписи за Светлану Тихановскую, я встретила известного местного бизнесмена. Дмитрий стоял в очереди со своими знакомыми — все они работают на себя.

Прадстаўнікоў апазыцыйных партый ва ўчастковых камісіях зараз у пяць разоў меней, чым на выбарах 2015 году: калі тады было 30 прадстаўнікоў, то ў 2020 годзе толькі ШЭСЬЦЬ на ўсю Беларусь. 24 чэрвеня скончылася фармаваньне ўчастковых выбарчых камісій, якія непасрэдна арганізуюць галасаваньне і падлічваюць галасы. Усяго створана 5723 камісій, у іх склад увайшло 63 347 чалавек.

Cацыяльныя сеткі нервова адрэагавалі на брутальныя затрыманні мірных грамадзян 18-21 чэрвеня і наступныя суды па ўсёй краіне. Сілавікоў, якія мелі неасцярожнасць асабліва праявіць сябе падчас хапуна, імгненна ідэнтыфікоўвалі. Каб падтрымаць у вачах грамадства давер да скампраметаваных праваахоўных інстытутаў, у сацыяльных сетках стыхійна пачалі з’яўляцца паўананімныя сведчанні таго, што не ўсе людзі ў пагонах гатовыя выконваць спрэчныя загады.

Вясна 2020 года папоўніла наш слоўнікавы запас словам «самаізаляцыя», пад якім разумеецца сукупнасць абмежавальных мераў, што ўводзяцца ўрадам для барацьбы з распаўсюджваннем небяспечных захворванняў.

Лукашенко, объявившему себя победителем, нужна демонстрация всенародной поддержки в 2/3 голосов избирателей, чтобы заткнуть рот всем его критикам в стране и за рубежом. Однако я верю: мы сможем сокрушить навязанную нам систему выборов!

Вечером 19 июня на проспекте Независимости в Минске задержали чемпиона по бодибилдингу Шоту Лобжанидзе, который прогуливался с другом в момент, когда ОМОН начал разгонять участников «Цепи солидарности» и случайных прохожих. В протоколе задержания при этом указано, что Лобжанидзе задержали на проспекте Дзержинского (на Грушевке), это в 4 км от цирка, за то, что он выкрикивал лозунги «Сыходзь!», «Свабоду палітвязням» и сопротивлялся задержанию. «Меня просто взяли под руку со словами „слишком медленно идете“, — говорит сам Шота. — Я ничего не нарушал».