— Яшчэ пяць-сем гадоў мядзведзі ў асноўным сустракаліся ва ўсходняй і паўночнай частцы рэгіёну, у Гарадоцкім, Лёзненскім і Віцебскім раёнах у напрамку Суража, — растлумачыў эксперт. — Цяпер няма ніводнага раёна, дзе б не сустракаўся гэты від. Ідзе вельмі актыўны рост папуляцыі. Чыннікі тры: гэты від не паляўнічы, у яго няма натуральных ворагаў і добрая кармавая база.
Паводле ацэнкі Дзмітрыя Дзікавіча, пікавая колькасць па-ранейшаму ў Гарадоцкім, Віцебскім, Лёзненскім раёнах. Таксама шмат на тэрыторыях, прылеглых да Бярэзінскага біясфернага запаведніка: у Лепельскім, Ушацкім і Докшыцкім раёнах. Як правіла, часцей за ўсё сустракаюць мядзведзя ўлетку і ўвосень грыбнікі і ягаднікі. Пакуль асобін, якія выйшлі са спячкі раней за тэрмін, гэтай зімой яшчэ не выяўлялі.
Па прыкладных ацэнках, толькі на Віцебшчыне колькасць гэтых перш рэдкіх звяроў дасягнула тысячы.
Цяпер у лясгасах рэгіёну пачынаюць штогадовыя ўлікі колькасці дзікіх жывёл, першыя вынікі якіх падвядуць на пачатку сакавіка.
—Дзякуючы добраму снежнаму покрыва сляды добра бачныя, — адзначыў Дзмітрый Дзіковіч. — падлік вядзецца, калі жывёлы прыходзяць на падкормачныя пляцоўкі, а таксама выкарыстоўваецца маршрутны метад: абследуюць адзін участак лесу, а на наступны дзень адзначаюць новыя сляды на ім.
Спецыялісты могуць прыкладна ацаніць колькасць кожнага віду на сваёй тэрыторыі.
Л. Антонаў
Фота з архіву Віцебскага ДВЛГА.
